Het doel van een sociaal handvest is om alle landen ertoe te verplichten om hun burgers een minimaal niveau van sociale rechten te geven.
Het Europese Gemeenschapshandvest over de Fundamentele Social Rechten van Arbeiders werd aangenomen als een politieke verklaring in december 1989 door de regeringen van alle lidstaten, behalve het VK. Het werd geintroduceerd op de juridische basis van het Maastricht Verdrag, maar het VK weigerde het Handvest. De Blair-regering verwijderde deze opt-out toen ze aan de macht kwamen.
Het handvest- wat de arbeidersrechten in de EU uitzet- was van symbolische waarde in het verkrijgen van de steun van sociaal-democraten, arbeidersverenigingen en handelsunies in verschillende lidstaten, voor een monetaire unie. Er is een ander sociaal handvest - het originele Europese Sociale Handvest overeengekomen in Turijn in 1961 door de Raad van Europa. Dit Handvest is samengesteld uit 38 artikelen en bevat basisrechten zoals: het recht op werk, het recht op organisatie, het recht om collectieve onderhandeling en het recht op sociale zekerheid.
Links