Werd getekend in 1997 om de criteria voor het handhaven van gelijke economieen te herbevestigen (convergentiecriteria) binnen de landen die de Enkele Munteenheid hebben (het derde stadium van de EMU), dat was geintroduceerd door het Verdrag van Maastricht.
De juridische basis in de TEC, Art. 104 werd gezien als vaag en de term "excessieve begrotingstekorten" werd gedefinieerd door een voorschrift en een speciaal protocol. Het originele protocol is ingepland in het Stabiliteits- en Groeipact, betaande uit twee Raadsvoorschriften en plechtige politieke toezeggingen.
Het Stabiliteitspact werd besloten naar een resolutie van de 1997 Amsterdam Europese Raad. Het Pact stel een verplichting voor lidstaten in om te bereiken en te handhaven begrotingsposities of "dicht bij de balans of positief". Het pact vereist lidstaten om hun begrotingstekorten (een tekort verschijnt als er meer publieke uitgaven zijn dan inkomsten) lager dan 3 procent van hun BNP te houden.
Opmerkingen
Het pact werd “stom” genoemd door de Commmissiepresident Romano Prodi omdat het moeilijk worden om publieke uitgaven te vergroten wanneer de economie van de landen, die de euro (de Eurozone) hebben aangenomen een recessie doormaken.Links
http://europa.eu.int/comm/econ......bout/activities/sgp/sgp_en.htm