Gedelegeerde handelingen
De wetgevers kunnen de EU-Commissie de gelegenheid geven om bepaalde, niet-essentiële elementen van de EU-wetgeving of kaderwetgeving aan te vullen of te wijzigen, wat betekent dat ze daarover kan beslissen door gedelegeerde autoriteit. De Conventie over de Toekomst van Europa stelde delegeerde handelingen voor als een speciale categorie in wetgeving, met het oog op EU-wetgeving en kaderwetgeving.
Dat concept werd in het grondwettelijke verdrag opgenomen overeenkomstig de voorstellen van de Conventie – zie artikel I-35 over de gedelegeerde verordeningen. Die wordt waarschijnlijk de meest gebruikte regel als de constitutie is geaccepteerd en goedgekeurd.
Gedelegeerde aktes hebben voorrang over nationale wetten en nationale constituties, met de voorwaarde dat ze zijn goedgekeurd in een orgaan waar alle lidstaten niet in zijn vertegenwoordigd.
Opmerkingen
- Niet te verwarren met uitvoerende handelingen waarbij het uitvoerend orgaan, bijvoorbeeld de Commissie, alleen de bepalingen van de wet uitvoert.
- Het onderscheid tussen wetgevende, gedelegeerde en uitvoerende handelingen kan moeilijk zijn.
- Als de Commissie de delegatie misbruikt, kan ze alleen worden teruggefloten met een gekwalificeerde meerderheid in de Raad of een volstrekte meerderheid in het EU-Parlement – zie artikel I-35.
Links
Zie ook Implementeerde machten.
