Federalisme

White House, Washington DC, USA (photo) (Photo: www.rosenblumtv.com/?p=2795)

Een systeem van regeren waarin de staatsmacht is verdeeld tussen een centrale federale regering en provinciale of regionale niveaus zoals in Duitsland, Oostenrijk, de VS, Canada, Australië, India, Nigeria en vele andere landen.

Federaties contrasteren met gecentraliseerde staten, zoals Frankrijk, Denemarken en Noorwegen, waar de macht niet is verdeeld in twee niveaus. Een deel van het Federalisme is het idee dat grensonderwerpen even democratisch behandeld moeten worden als nationale zaken in parlementaire democratieën.

Net als in de VS wordt een federale democratie over het algemeen geregeerd door een tweekamerig regeringslichaam. Onder dit model vertegenwoordigt de ene kamer de burgers in de participerende staten, het aantal van de vertegenwoordigers van elke staat is gebaseerd op de grootte van de bevolking. De ander kamer vertegenwoordigt de staten, met hetzelfde aantal vertegenwoordigers van elk, ondanks hun verschillende groottes. Net als in de VS, waar er twee senatoren per staat zijn.   

Federalisme in Europa

De meeste Euro-federalisten hadden graag de functie van het EU-parlement gezien als het Huis van Afgevaardigden van de VS, met de mensen van elke staat vertegenwoordigd in overeenkomst met hun aantal, de Raad van Ministers zou dan het equivalent van de Senaat van de VS zijn, met elke staat dezelfde of een gelijk aantal van vertegenwoordigers. In de Amerikaanse Senaat zijn alle staten gelijk. In het Huis van Afgevaardigden zijn de kiezers gelijk. In de EU-regels zijn de kleine lidstaten oververtegenwoordigd in het EU-parlement, maar gelijk vertegenwoordigd in de Raad van Ministers.

Federale idealen zijn gebaseerd op het idee dat burgers van de EU gezien kunnen worden als mensen met een gevoel van gemeenschap, vergelijkbaar met wat werd gevonden in nationale staten. Daarom geloven ze dat de EU een democratie kan worden vergelijkbaar met de VS, Duitsland of andere nationale democratieën, zolang als het dezelfde regeringswetten heeft.

Tegenstanders van Euro-federalisme ontkennen dit. Zij stellen dat burgers van de EU nooit vergelijkbaar kunnen met een nationale gemeenschap en om wetten te maken op EU-niveau, vergelijkbaar met het nationale niveau, niet het probleem oplost van het EU’s democratische tekort. Ze benadrukken dat burgers primair loyaal zijn en zich identificeren met hun eigen land of natie – niet met de EU.

Vele tegenstanders zijn voorstander van interregeringsmethoden of internationale samenwerking, in welke de staten soeverein zijn ondanks de ongelijkheden tussen hun en elke staat heeft één stem – net zoals in de VN Algemene Vereniging bijvoorbeeld – zonder dat het uitmaakt of ze klein of groot zijn, machtig of zwak, arm of rijk. Het normale principe van internationale samenwerking is één staat, één stem.