Uitvoerende machten en het ten uitvoer brengen van de EU-wetten

EU Commission (Photo: www1.american.edu/dlublin/travel/brussels1.html)

EU-wet staat boven nationale wetten. Dit betekent dat wanneer de EU eenmaal een  nieuwe wet heeft aangenomen, welke niet direct toepasbaar is, lidstaten deze moeten aannemen als een gedeelte van hun eigen regelgeving, om het legaal bindend te maken (zie ook instructies).

Omdat het maken van beslissingen wordt beraadslaagd door de lidstaten van de EU, wordt de meeste EU-regelgeving ook geregeld en uitgevoerd door de lidstaten. Dit wordt algemeen genoemd  “ten uitvoer brengen van EU-wetten”.

De EU-Commissie is ook gevraagd om EU-wetten uit te voeren. Dit wordt genoemd “Ten uitvoerbrengende machten” in de verdragen. Om de Commissie te assisteren, worden vaak speciale comités opgericht. In 2002 werden adviesprocedures opgezet en 12 zaken, de managementprocedure in meer dan 50 en de regelende procedures ook in meer dan 50 zaken.

Zie ook Comitologie.

Opmerkingen

• De term ten uitvoer brengen is dubbelzinnig omdat het niet alle de uitvoering van legale actes beslaat (zie uitvoerende aktes) maar ook de afvaardiging van meer gedetailleerde beslissingen naar de lidstaten of naar de Commissie (zie afgevaardigde aktes).
• In 2002 zond de Commissie 2251 uitvoerende document voor informatie aan het EU-Parlement.
• De uitvoerende machten van de Commissie worden genoemd in Art. 202 en Art. 211 van de TEC.
• De uitvoer van EU-wetten door de lidstaten is neergelegd in de artikelen 10 en 249 van de TEC.

Links

Zie ook Comitologie en instructies.