Gemeenschappelijk visserijbeleid
- (Photo: Commission)
Vis wordt gezien als een landbouwproduct en de regels worden daarom bepaald aan de hand van de artikelen over landbouw uit de verdragen.
De EU heeft een gemeenschappelijk visserijbeleid (CFP). Om ervoor te zorgen dat de wateren rond de kust niet overbevist worden, krijgen de lidstaten visquota opgelegd. De EU beslist over de totaal toegestane vangst (TACs) door een gekwalificeerde meerderheidsstem in de Raad. De genomen beslissingen negeren vaak het aantal vissen dat volgens wetenschappers nodig is om de vissenpopulatie op peil te houden. De EU beslist ook met een gekwalificeerde meerderheid, hoeveel vis gevangen mag worden per land.
De uiteindelijke regels worden vastgesteld door de Raad van Ministers en staan meestal een hogere visvangst toe dan aanbevolen wordt door de biologische raad.
Opmerkingen
In 2002, stelde de Europese Commissie een nieuw Algemeen visserijbeleid voor. Spanje ging hier niet mee akkoord en de Spaanse Eerste Minister, Jose Maria Aznar, vroeg de Commissieleider Romano Prodi om de Algemene commissaris van viserijbeleid, Steffen Smidt, te ontslaan. Hij werd gehoord en Smidt kreeg ontslag.
In december 2002, werd een nieuwe versie van het Algemeen visserijbeleid gepresenteerd, waar Spanje wel mee akkoord ging.
De toekomst
De ontwerpgrondwet stelt voor dat de bescherming van zeebiologische bronnen alleen gecontroleerd zou moeten worden door de EU (een exclusieve bevoegdheid van de EU). En dat het Algemeen visserijbeleid een gedeelde bevoegdheid wordt, waarbij EU wetten automatisch boven nationale wetten staan.
Links
http://www.europarl.eu.int/factsheets/4_2_1_en.htm
http://www.europarl.eu.int/factsheets/4_2_2_en.htm
http://www.europarl.eu.int/factsheets/4_2_3_en.htm
http://www.europa.eu.int/comm/fisheries/reform/index_en.htm
