Hoewel de lidstaten die de euro hebben ingevoerd (de eurozone) dezelfde munt gebruiken, wordt over een groot deel van het economisch beleid, in het bijzonder belastingen, uitgaven en begroting en over het inkomens- en loonbeleid niet gezamenlijk, maar door de regeringen van de lidstaten beslist.
In hetVerdrag van Maastricht staat dat de regeringen van de eurozone hun algemeen economisch beleid zó moeten voeren dat inflatie binnen de zone wordt voorkomen. Regeringen met buitensporig grote begrotingstekorten (die meer uitgeven dan ontvangen) kunnen overeenkomstig het Stabiliteit en Groeipact een boete krijgen.
Federalisten en anderen hebben gevraagd dat eurozoneleden naast een monetaire unie ook een belastingunie instellen (gezamenlijke controle van belastingen en uitgaven in de gehele eurozone).
Alle soevereine staten vormen zowel een fiscale als monetaire unie die in staat is de optimale mix van economisch beleid te combineren.
Opmerkingen
De toekomst
De werkgroep Economische zaken van de Conventie, geleid door de voormalige Voorzitter van het EU-Parlement KlausHänsch, kon het niet eens worden over gemeenschappelijk economisch en fiscaal beleid.
De Conventie stelt gemeenschappelijke minimumbelastingen in verband met de gemeenschappelijke markt, maar geen gemeenschappelijk algemeen belastingbeleid voor.
De Europese Grondwet heeft een speciaal artikel, Art. I-14 over de Coordinatie van Economisch en werkgeversbeleid. Een gekwalificeerde meerderheid van de lidstaten kan maatregelen aannemen om coordinatie van economisch beleid in de lidstaten veilig te stellen.
Algemene maatregelen worden gelimiteerd door het plafond van de eigen bronnen - op dit moment op 1.27%, wat alleen veranderd kan worden met de steun vam alle nationale regeringen. Specifieke provisies gelden voor de Eurozone landen, degene die worden aangenomen door gekwalificeerde meerderheid of unanimiteit afhankelijk van de zaak. Het in onduidelijk wat de ontwerpen van "maatregelen" en "specifieke provisies" inhoudt.
Links