Het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid was het eerste algemene beleid dat werd aangenomen door de EU onder het Verdrag van Rome in 1958. Het werd gezien als compensatie tegenover Frankrijk voor de algemene unie die ging over industriële producten, welke belangrijk waren voor Duitsland.
De CAP is gebaseerd op een algemene interne markt voor landbouwproducten en zorgt voor hogere prijzen van die op de wereldmarkt. De hogere prijzen worden op de markt gehouden door algemene accijnzen en landbouwheffingen op geimporteerde landbouwproducten.
Exportbedrijven binnen de EU ontvangen exportrestituties betaald van het algemene EU budget, wanneer ze landbouwproducten buiten de EU verkopen. De mate van hulp door middel van restituties is de laatste jaren gehalveerd. In plaats daarvan ontvangen boerendirecte betalingen.
Er zijn meer dan 5.000 regels om het buitengewoon bureaucratische Gemeenschappelijk Landbouwbeleid te regelen. Onder de leiding vallen ook verschillende werkgroepen en managementcomités, met afgevaardigden uit de lidstaten, die vaak een keer per week samen komen om prijzen af te spreken.
De regels worden besloten door een gekwalificeerde meerderheid in de Raad. Dit leidde tot de lege stoelen crisisen het Luxemburgcompromis.
Opmerkingen
In de afgelopen jaren zijn er opmerkelijke hervormingen geweest richting een meer omgevingsvriendelijke en een markt- en sociaal beleidgeorieënteerd CAP. Het Europees Parlement heeft geen mede-beslissing voor landbouw. Het kan alleen gehoord worden door de raadpleegprocedure.
De toekomst
De Europese Conventie wil de mede-beslissingsproceduren introduceren binnen het Gemeenschapelijk Landbouwbeleid, zodat het Europees Parlement de mogelijkheid krijgt om amendementen en onder veto voorgestelde wetten in te dienen. De regulatie van de prijzen blijft dan wel een bevoegdheid van de Raad.
Links
http://europa.eu.int/pol/agr/index_en.htm
http://www.ue2004.ie/templates......ndard.asp?sNavlocator=4,24,318